Dojrzałość ma wiele dobrych stron. Zebrane życiowe doświadczenia często dają duże poczucie wiary w siebie i świadomość tego, co jest naprawdę ważne. Wiele kobiet znajduje wtedy nareszcie czas na robienie wszystkich tych rzeczy, które wcześniej odkładały na bok ze względu na obowiązki związane z wychowywaniem dzieci oraz rozwijaniem kariery zawodowej.
, czyli inaczej przekwitanie lub klimakterium, nie musi stać na drodze do przyjemności, przygód i nowych osiągnięć.
Ten etap życia może być równie satysfakcjonujący, co jego poprzednie okresy. Jest jednak kilka rzeczy, które warto wiedzieć o tym nowym stanie związanym z zachodzeniem w ciele kobiety znaczących i zauważalnych zmian.
Objawy nietrzymania moczu w trakcie menopauzy (i jak na to wpływa układ hormonalny)
Większość osób zna kilka najczęstszych objawów menopauzy, takich jak:
- uderzenia gorąca,
- intensywne wydzielanie potu,
- przybieranie na wadze,
- pojawianie się zmian skórnych,
- huśtawki nastrojów.
Nie każdy jednak słyszał o nietrzymaniu moczu w okresie menopauzy.
Nawet 50% kobiet po przekwitaniu doświadcza czasami inkontynencji, czyli niekontrolowanego wycieku moczu. Dlatego też warto częściej i głośniej mówić o tym problemie, aby zmniejszyć stygmatyzację i wstyd odczuwany przez pacjentki.
U kobiet w okresie menopauzy pojawiają się objawy dynamicznych zmian hormonalnych, w szczególności spadek poziomu estrogenu. Mają one negatywny wpływ na funkcjonowanie wewnętrznych mięśni brzucha, powodując zmianę pozycji pęcherza moczowego i w rezultacie . Ponadto z wiekiem tkanka dróg moczowych oraz pochwy może stawać się cieńsza, mniej elastyczna i coraz bardziej sucha.
Dobrze jest zawczasu poznać zmiany zachodzące wraz z wiekiem w drogach moczowych kobiety oraz dowiedzieć się, na czym polega diagnostyka związanych z nimi problemów. Jakie mogą być przyczyny nietrzymania moczu w okresie menopauzy? Czy istnieją skuteczne metody łagodzenia nieprzyjemnych skutków naturalnych zmian zachodzących w ciele kobiety i leczenia nietrzymania moczu w trakcie klimakterium?
Jakie są najczęstsze przyczyny nietrzymania moczu w okresie menopauzy?
W trakcie menopauzy ciało kobiety zaczyna produkować mniej estrogenu, czyli hormonu płciowego biorącego udział w regulacji wielu funkcji życiowych. Odgrywa on ważną rolę w utrzymywaniu pęcherza i dróg moczowych w dobrym stanie. Zmniejszony poziom tego związku może skutkować objawami takimi jak:
- suchość w pochwie,
- częste wizyty w toalecie,
- uczucie parcia i popuszczanie moczu.
Oczywiście: mogą to być powody do niepokoju o stan zdrowia.
Ta grupa symptomów nosi nazwę menopauzalnego zespołu moczowo-płciowego (GSM). Doświadcza go aż 40-50% kobiet po menopauzie, ale niewiele z nich decyduje się na podjęcie leczenia. Jedną z przyczyn tej sytuacji stanowi to, że wiele osób wstydzi się rozmawiać o swoim problemie.
Pacjentki zazwyczaj nie znają też metod leczenia nietrzymania moczu i nie wiedzą o tym, jak wysoka może być ich skuteczność. Wyjaśnienie wszystkich dostępnych sposobów terapii należy do zadań lekarza, dlatego tak ważne jest otwarte i szczere opowiadanie medykom o swoim stanie zdrowia. Wdrożenie odpowiedniej terapii może znacznie ograniczyć objawy, a nawet całkowicie je wyeliminować.
Przyczyny zaostrzające problem nietrzymania moczu w okresie menopauzy
Istnieje wiele czynników, które mogą potęgować objawy nietrzymania moczu u pacjentek po klimakterium. Warto je poznać, aby usprawnić proces diagnostyki i łatwiej wyleczyć się ze swojej choroby. Problem nietrzymania moczu w okresie menopauzy jest wywoływany między innymi przez:
● zaburzenia neurologiczne występujące na przykład w przebiegu choroby Parkinsona,
● siedzący tryb pracy,
● palenie papierosów,
● spożywanie dużych ilości alkoholu lub kawy,
● otyłość,
● depresję i inne zaburzenia psychiczne,
● nieprawidłowo leczoną cukrzycę,
● przebyte zapalenia pęcherza moczowego i dróg moczowych,
● kamicę moczową,
● powikłania ciąży i porodu w przeszłości, a w szczególności źle zagojone nacięcie krocza,
● częste zaparcia,
● guzy jajników.
W przypadku współwystępowania któregoś z tych czynników z nietrzymaniem moczu po menopauzie warto porozmawiać o swoich objawach i historii medycznej z lekarzem. Będzie on w stanie określić, czy te problemy są ze sobą powiązane. Szczere informowanie specjalisty o swoich symptomach jest bardzo korzystne, gdyż usprawnia proces diagnostyczny, dzięki czemu można szybciej rozpocząć dobrze dobrane, a więc skuteczne leczenie.
Różne typy inkontynencji u kobiet w okresie menopauzy
Da się wymienić kilka odmiennych typów nietrzymania moczu. Różnią się one zarówno objawami, jak i przyczynami występowania. Są to:
● wysiłkowe ,
● nietrzymanie moczu z nagłym parciem,
● nietrzymanie moczu wywołane stresem,
● nietrzymanie moczu z przepełnienia,
● nietrzymanie moczu w mechanizmie mieszanym.
U kobiet po menopauzie bardzo często występuje w mechanizmie wysiłkowym, przebiegająca z nagłym parciem lub wywołana stresem, a także formy mieszane. Natomiast nietrzymanie moczu z przepełnienia dotyczy raczej mężczyzn. Przyczynę tej choroby stanowi zazwyczaj łagodny rozrost gruczołu krokowego. Nietrzymanie moczu z przepełnienia u kobiet pojawia się dość rzadko i ma związek na przykład z chorobami nowotworowymi albo źle zagojoną blizną po porodzie z cesarskim cięciem lub po nacięciu krocza.
Fizyczna przeszkoda obecna w drogach moczowych (powiększony stercz, guz nowotworowy czy też niemobilna blizna) zaburza prawidłową pracę układu moczowego. Jednym z objawów schorzenia jest ciągłe popuszczanie moczu z nadmiernie wypełnionego pęcherza moczowego. Narząd ten może być bardzo mocno rozciągnięty, przez co jego mięśnie nie kurczą się prawidłowo, więc pacjent nie kontroluje oddawania moczu. Prowadzi to do wycieku niewielkich ilości płynu przez cewkę moczową.
Różne typy inkontynencji, wynikające z menopauzy i GSM
1. z nagłym parciem
Problem nietrzymania moczu u kobiet w okresie przekwitania objawia się na różne sposoby. U niektórych pacjentek występuje nietrzymanie moczu wywołane parciem, nazywane inaczej nadczynnością pęcherza. Głównym symptomem tej dolegliwości jest nagłe i bardzo intensywne odczuwanie potrzeby oddania moczu oraz niezdolność do utrzymywania większych ilości moczu w pęcherzu.
Nietrzymanie moczu wywołane parciem może się również łączyć z sytuacjami, kiedy chora nie zdąża na czas z wizytą w toalecie. Omawianemu problemowi zdrowotnemu nierzadko towarzyszy też nokturia, czyli wielokrotne budzenie się w nocy w celu opróżnienia pęcherza. U kobiet cierpiących na tę dolegliwość rozwijają się także zaburzenia snu.
Normalnie funkcjonujący pęcherz nie wysyła do mózgu gwałtownych sygnałów nakazujących natychmiastową wizytę w toalecie w ciągu kilku sekund. Zwykle zamiast tego potrzebę oddania moczu odczuwa się na początku delikatnie, a z czasem coraz mocniej. U pacjentek cierpiących na nadczynność pęcherza mięśnie pęcherza moczowego są nadreaktywne, więc częsta potrzeba oddawania moczu pojawia się zupełnie niespodziewanie. Może przybierać formę narastającego ucisku lub pulsujących skurczy tkanek tego narządu.
Zaburzone funkcjonowanie pęcherza nierzadko wywołuje popuszczanie moczu, z którego pacjentka zdaje sobie sprawę, ale nie jest w stanie w żaden sposób mu zapobiec. znacząco obniża jakość życia wielu kobiet po menopauzie, gdyż w każdej chwili muszą one wiedzieć, gdzie znajduje się najbliższa toaleta.
2. Nietrzymanie moczu wywołane stresem
Szczególny rodzaj inkontynencji przebiegającej z nagłym parciem stanowi na przykład nietrzymanie moczu wywołane stresem. Najczęstsza przyczyna utraty kontroli nad pęcherzem w sytuacjach związanych z silnymi emocjami to tak zwana nadmierna reaktywność pęcherza. Tuż przed mimowolnym popuszczeniem moczu pacjentka odczuwa silne parcie na pęcherz. Wyróżnia się wiele czynników wzmagających ten problem, takich jak spożywanie alkoholu, palenie tytoniu, aktualne lub przebyte infekcje pęcherza oraz górnych idolnych dróg moczowych, otyłość czy osobiste zmartwienia.
3.
Częstym problemem kobiet w okresie menopauzy jest . Do objawów tej choroby zalicza się między innymi popuszczanie moczu przy kichaniu, kaszleniu, śmianiu się, skakaniu oraz podnoszeniu ciężkich przedmiotów. To krępujące schorzenie stanowi przyczynę tego, że wiele pań po przekwitaniu woli w miarę możliwości nie kichać oraz nie wykonywać aktywności fizycznych w miejscach publicznych.
Wysiłkowy mechanizm inkontynencji ma związek z nieprawidłowym zaciskaniem się zwieracza cewki moczowej. Osłabione u pacjentek cierpiących z powodu tego problemu nie są w stanie prawidłowo funkcjonować. Sprawia to, że w sytuacjach wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej dochodzi do wyciekania moczu z pęcherza. Opisane zjawisko odbywa się bez wiedzy i woli kobiety.
Leczenie nietrzymania moczu u kobiet w okresie menopauzy – terapia ureoginekologiczna
Terapia uroginekologiczna to specjalistyczne leczenie nietrzymania moczu. Powinien ja przeprowadzać doświadczony fizjoterapeuta uroginekologiczny. Na początek należy wykonać wymagane badania diagnostyczne, czyli najczęściej badanie palpacyjne, badanie ogólne moczu oraz badanie urodynamiczne. Terapeuta przeprowadza również bardzo dokładny wywiad dotyczący ogólnego stanu zdrowia pacjentki oraz jej problemów z oddawaniem moczu. Następnie specjalista dobiera dla chorej odpowiednie ćwiczenia i wyjaśnia jej, w jaki sposób powinna je wykonywać.
Fizjoterapeuta ureoginekologiczny przekazuje też swojej pacjentce szczegółowe zalecenia dotyczące wykonywania codziennych czynności, takich jak czy oddawanie stolca. Najważniejsze elementy terapii ureoginekologicznej to:
● samodzielne przeprowadzanie w domu ćwiczeń mięśni dna miednicy,
● częste weryfikowanie poprawności wykonywania treningów podczas regularnych wizyt w gabinecie fizjoterapeuty,
● wyrobienie sobie nawyku utrzymywania prawidłowej postawy ciała, a w szczególności elementów układu ruchu, czyli kręgosłupa, miednicy, nóg i stóp,
● nauczenie się oddawania moczu oraz stolca bez parcia, z niskim stołeczkiem podstawionym pod stopami, co pozwala unikać wytwarzania podczas tych czynności nadmiernie wysokiego ciśnienia w jamie brzusznej,
● powstrzymywanie się od dźwigania ciężkich przedmiotów,
● wstawanie z pozycji siedzącej oraz leżącej poprzez delikatne przekręcenie ciała na bok zamiast szybkiego i dynamicznego prostowania sylwetki.
W uzasadnionych przypadkach terapia uroginekologiczna może również zostać uzupełniona o elektrostymulację albo leczenie osoczem bogatopłytkowym, a także inne zabiegi lub przyjmowanie środków farmakologicznych.
Leczenie nietrzymania moczu u kobiet w okresie menopauzy – ćwiczenia mięśni Kegla
Menopauzalny zespół moczowo-płciowy to dolegliwość, którą można skutecznie leczyć. Niezwykle istotną część terapii stanowią metody zachowawcze, przede wszystkim zmiana stylu życia oraz różne formy treningu. Aby złagodzić objawy GSM i lepiej radzić sobie z nietrzymaniem moczu przy menopauzie, warto na przykład regularnie wykonywać ćwiczenia Kegla, polegające na naprzemiennym napinaniu i rozluźnianiumięśni pęcherza i dna miednicy. Pomaga to lepiej kontrolować swoje ciało, a także nie dopuszczać do nieświadomego i mimowolnego popuszczania małych ilości moczu.
Aby prawidłowo wykonywać ćwiczenia mięśni Kegla, należy najpierw nauczyć się rozpoznawać elementy dna miednicy. Żeby je znaleźć, trzeba zacisnąć mięśnie tak, jakby się chciało zatrzymać gazy, ale nie wolno przy tym napinać pośladków. W tym samym czasie warto też przyłożyć opuszkę palca do miejsca pomiędzy ujściem pochwy a odbytem. Powinno ono wyraźnie się napiąć. Można również włożyć jeden palec do pochwy. Prawidłowe zaciskanie mięśni Kegla wywołuje na nim wyraźnie odczuwalny ucisk.
W trakcie treningu mięśni dna miednicy każdy skurcz należy utrzymać przez co najmniej pięć sekund. Następnie powinno się całkowicie rozluźnić mięśnie. Ćwiczenie warto kilkukrotnie powtórzyć, a potem zrobić sobie przerwę. Dobrze jest wykonywać takie serie skurczy około pięciu razy dzienne. Pozwala to stopniowo odbudowywać siłę w mięśniach. Po pewnym czasie można zmniejszyć częstotliwość treningów na przykład do jednej serii zaciśnięć w ciągu doby. Wzmocnione dno miednicy pozwala pacjentce na odzyskanie kontroli nad fizjologicznymi funkcjami swojego ciała.
Leczenie nietrzymania moczu u kobiet w okresie menopauzy – zatrzymywanie strumienia moczu
W celu sprawdzenia, czy mięśnie Kegla działają prawidłowo, wystarczy spróbować zatrzymać strumień moczu podczas mikcji. Jeśli wywołuje to trudności, warto rozpocząć regularne treningi mięśni dna miednicy. Łatwo jest znaleźć w różnych źródłach informacje o tym, że zatrzymywanie strumienia moczu to dobre ćwiczenie wzmacniające tkanki otaczające pęcherz. Nie należy jednak stosować tego sposobu.
Obecnie specjaliści wiedzą już, że zatrzymywanie strumienia moczu znacząco zwiększa ryzyko rozwoju infekcji dróg moczowych i pęcherza moczowego. Nagłe przerywanie oddawania moczu zaburza też naturalny mechanizm mikcji. Układ moczowy powinien być w tym czasie rozluźniony, więc napinanie mięśni przy korzystaniu z toalety to zły nawyk, który może prowadzić do zaostrzania problemów z inkontynencją. Jednorazowe wykonanie takiego testu w celu sprawdzenia poprawności funkcjonowania mięśni dna miednicy nie stanowi jednak żadnego zagrożenia dla zdrowia.
Leczenie nietrzymania moczu u kobiet w okresie menopauzy – zmiana stylu życia
W przypadku nietrzymania moczu w trakcie menopauzy należy unikać przyjmowania nadmiernych ilości kofeiny i alkoholu. Substancje te podrażniają pęcherz i wywołują uczucie parcia. Dobrze jest także ograniczać ilość płynów spożywanych wieczorem, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo konieczności skorzystania z toalety w nocy. Nie powinno się jednak unikać picia wody w ciągu dnia.
Niektóre osoby cierpiące z powodu problemów z pęcherzem moczowym celowo zmniejszają swoją podaż płynów w nadziei, że unikną w ten sposób przykrych sytuacji takich jak popuszczanie moczu lub częste korzystanie z łazienki w nieodpowiednich momentach. Niestety, tego rodzaju działanie nierzadko bywa źródłem rozwoju niebezpiecznych i bolesnych infekcji układu moczowo-płciowego. Stany zapalne mogą stanowić przyczynę wtórnego osłabienia mięśni dna miednicy, a przez to zaostrzać objawy nietrzymania moczu w trakcie menopauzy.
Aby przeciwdziałać nietrzymaniu moczu lub je leczyć, należy też utrzymywać odpowiednią masę ciała oraz ogólne zdrowie organizmu. Warto między innymi pamiętać o regularnych ćwiczeniach fizycznych i trzymać się zdrowego, zrównoważonego jadłospisu. Dobrą propozycją może być dieta śródziemnomorska. Opiera się ona na jak najmniej przetworzonych, zdrowych produktach zawierających duże ilości niezbędnych tłuszczy wielonienasyconych oraz witamin.
Nietrzymanie moczu u kobiet w okresie menopauzy – jak sobie z nim radzić na co dzień?
Aby złagodzić odczuwane na co dzień problemy związane z chorobą, warto poszukać produktów, które mogą pomóc w przypadku niewielkich ilości popuszczanego moczu. Należą do nich na przykład cienkie, dyskretne i szybko absorbujące płyny wkładki TENA Lights. Są one niezwykle miękkie oraz delikatne, dzięki czemu nie wywołują podrażnień nawet w przypadku najbardziej wrażliwych rodzajów skóry. Stanowią skuteczne wsparcie szczególnie dla osób z inkontynencją wysiłkową, lecz także dla chorych cierpiących na z parcia.
Nietrzymanie moczu u kobiet w okresie menopauzy – leczenie specjalistyczne
Zmiany zachodzące w ciele kobiety podczas menopauzy mogą być skutecznie łagodzone za pomocą technik nieinwazyjnych, chirurgicznych i farmakologicznych. jest bardzo często przyczyną wielu trudności i problemów w codziennym życiu pacjentek. Warto skorzystać z konsultacji lekarskiej od razu po zauważeniu pierwszych objawów tej choroby. Specjalista, po analizie dotychczasowych wyników badań, jest w stanie ocenić stan zdrowia kobiety, postawić trafną diagnozę oraz zdecydować o dalszym postępowaniu. Podczas wizyty lekarz proponuje pacjentce odpowiednie leczenie i doradza jej w kwestii indywidualnego planu terapeutycznego.
Stosowanie estrogenów w postaci kremów i czopków dopochwowych może pomóc złagodzić objawy występujące w trakcie przekwitania. Farmakologiczne leczenie nietrzymania moczu u kobiet w okresie menopauzy to jednak przede wszystkim hormonalna terapiazastępcza. W jej przebiegu pacjentka regularnie przyjmuje preparaty zawierające estrogen i progesteron. Związki te pozwalają przywrócić równowagę organizmu zbliżoną do stanu sprzed klimakterium.
Przyjmowanie tych leków pomaga odbudować tkanki mięśni dna miednicy i dolnych dróg moczowych, co w połączeniu z ćwiczeniami mięśni Kegla skutecznie poprawia funkcjonowanie układu moczowo-płciowego. Hormonalna terapia zastępcza wpływa też dodatkowo na inne objawy menopauzy, łagodząc je lub nawet zupełnie niwelując. Nietrzymanie moczu u kobiet po klimakterium to dolegliwość, którą można skutecznie leczyć. Dzięki nowoczesnym metodom terapeutycznym oraz wygodnym wkładkom chłonnym TENA wiele pacjentek cierpiących na tę dolegliwość żyje wygodnie i pomimo choroby realizuje swoje pasje oraz cele.
Warto dowiedzieć się więcej o tym, jak lepiej radzić sobie z nietrzymaniem moczu. Aby uzyskać dodatkową pomoc i wsparcie, dobrze jest przeczytać dodatkowe informacje o fazach menopauzy i sprawdzić, jak przekwitanie może wpływać na dobrostan psychiczny kobiety.
